ตอนที่ 132 ภูมิลำเนาถิ่นที่อยู่
ไอ้หมึก: หนูอ้อ มาอยู่ที่นี่นานๆ ไม่คิดถึงบ้านเหรอน้องอ้อ: จะคิดถึงทำไมล่ะคะเพราะอ้อคิดเสมอว่าที่นี่ เหมือนเป็นบ้านของอ้อ นี่ก็กะว่าถ้าแต่งงานกับ พี่ไข่นุ้ยแล้วก็จะย้ายภูมิลำเนามาอยู่ซะที่นี่เลย
แม่เมี้ยน: โอ้ย! งั้นฤกษ์ย้ายภูมิลำเนาของเธอน่ะคงต้อง รอนานหน่อยนะเพราะคนบ้านนี้ยังไม่มิฤกษ์ แต่งงาน
น้องอ้อ: งั้นไม่ย้ายเข้าก็ได้มาอยู่เฉยๆ แล้วกันนะคะ
แม่เมี้ยน : ไม่ได้ บ้านเราเป็นบ้านนักกฎหมายจะมาอยู่ ต้องให้มันมีผลทางกฎหมายด้วย เพราะภูมิลำเนา น่ะ หมายถึงที่อยู่ตามกฎหมายของเราไงจ๊ะ
ไข่นุ้ย : ใช่จ้ะ และถ้าน้องอ้ออยากจะย้ายภูมิลำเนามา อยู่บ้านเรา ก็ต้องแจ้งย้ายเข้ามาในทะเบียนบ้าน ของเราด้วย
แม่เมี้ยน :เออนี่ลูกนุ้ยแล้วแม่พวกเร่ร่อนลอยชายไป ลอยชายมาล่ะลูกกฎหมายเค้าจัดการเรื่อง ภูมิลำเนากันยังไง
ไข่นุ้ย: เอ่อ คือถ้าเป็นพวกไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง ไม่มีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านหลังไหนเลยกฎหมายก็ กำหนดไว้ว่าถ้าพบตัวอยู่ที่ไหนก็ให้ถิ่นนั้นเป็น ภูมิลำเนาไปเลยอย่าว่าแต่คนเร่ร่อนเลยครับ แม้แต่นักโทษก็ยังมีกฎหมายเรื่องภูมิลำเนาด้วย อย่างถ้าถูกพิพากษาถึงที่สุดว่าอยู่เรือนจำไหน ก็ให้ถือว่าเรือนจำนั้นเป็นภูมิลำเนาไปเลย จนกว่าจะพ้นโทษ
ตอนที่ 133 การสาบสูญ
ไอ้หมึก :ดูรายการนี้สิเค้ามีภาพเหตุการณ์ตอนพฤษภาทมิฬด้วย มียายคนนึงฺ จนป่านนี้ยังตามหาหลานไม่เจอเลยไข่นุ้ย : โอ้ย ป่านนี้ก็คงกลายเป็นบุคคลสาบสูญกันหมดแล้วล่ะ
ไอ้หมึก : บุคคลสาบสูญ อ้าว ป่านนี้ไมใช่ตายไปแล้วเหรอพี่ ถ้าตายก็ต้องเห็นคพสิ แต่กรณีนี้น่ะเค้าเรียกว่าสาบสูญ คือการที่คฺนคนนึงหายไปจากภูมิลำเนาและไม่มีใครรู้ แน่ว่าคนนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ตลอดระยะเวลา 5 ปี เมื่อผู้มีส่วนได้เสียหรือพนักงานอัยการร้องขอศาลก็ สามารถสั่งให้คนนั้นเป็นบุคคลลาบสูญได้
ไข่นุ้ย : โห ต้องรอถึง 5 ปี เลยหรือพี่ นานจัง
ไอ้หมึก : จริงๆ มันก็มีข้อแม้อีกนะ คือถ้าคนนั้นหายไปในการรบ หรือสงคราม หรือหายไปตั้งแต่วันที่ยานพาหนะที่คนนั้น ใช้เดินทางเกิดอับปาง ถูกทำลายหรือสูญหายไป และสุดท้ายคือหายไปตั้งแต่วันที่มีเหตุการณ์ที่เป็นอันตราย แก่ชีวิตอย่างเช่น เหตุการณ์พฤษภาทมิฬเนี้ยก็เข้าข่าย ถ้าเป็นสามเรื่องนี้กฎหมายจะลดระยะเวลาลงเหลือแค่ 2 ปี ซึ่งเมื่อครบ 2 ปีที่หายไปแล้วญาติก็สามารถร้องขอให้เป็นบุคคลสาบสูญได้
ไข่นุ้ย :แล้วคนที่ศาลสั่งให้สาบสูญล่ะจะเป็นยังไง
ไอ้หมึก : บุคคลที่ศาลได้มีคำสั่งให้เป็นคนสาบสูญก็ให้ถือว่าคนนั้นตายไปแล้ว
ไข่นุ้ย : โอ๊ยทำใมมันเศร้าแบบนี้นะ
ที่มา หนังสือ กฎหมายสามัญประจำบ้าน
โดย กระทรวงยุติธรรม มีนาคม 2552
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น